• Inleiding tot de kaneeloorlogen
• Kaneel vandaag

De mythische Chinese keizer Shennong, genoemd de "Goddelijke Boer", zou al 5.000 jaar geleden in zijn herbarium kaneel hebben gekweekt. Het figuur komt uit de Chinese mythologie en zou bewijzen dat de teelt van planten voor de oude Chinezen een sleutelrol speelde en dat ze op dit gebied veel prestaties hadden. Hoeveel waarheid zit hierachter? Het zijn tenslotte mythen en het is moeilijk te zeggen of kaneel zijn reis vanuit China is begonnen. Zeker is dat Chinese kaneel (dus Cassia of Cassia) in het Middenrijk een uiterst waardevol product was.

De taoïsten beschouwden kaneel als het voedsel van de goden. De tot pap vermalen schors was een van de bestanddelen van het elixer dat het lichaam een goddelijke goudgele kleur en kracht gaf – Yang. Het bij zich dragen zou eigenlijk elke ziekte afweren, maar het stelde men in staat waarschijnlijk om de onaangename geur, die in de straten van grotere nederzettingen heerste, te verdragen.

Er wordt ook gezegd dat het een fout is om kaneel met China als de bakermat van deze specerij te associëren. Want de populaire Ceylon-kaneel wordt verward met een andere kaneelsoort – Cassia, dus de eerder genoemde minder edel-aromatische kaneel. De twee soorten verschillen echter licht van elkaar. In de wereld verwierf de kaneel uit Ceylon grotere bekendheid en erkenning, en er werden oorlogen om gevoerd.

Introductie tot de Kaneeloorlogen

Chinese kaneel, Cassia, was de eerste die Europa bereikte. De route naar het oude continent voor kaneel werd geëffend door Egypte, waar de specerij uit Ethiopië of Arabië kwam.
Vanaf de 3e eeuw v.Chr. reisde kaneel langs de Zijderoute van de voormalige hoofdstad van China, Xi'an, naar Constantinopel. De reputatie van kaneel was zo groot dat de Romeinse keizers het samen met andere kostbaarheden en juwelen in hun kluizen bewaarden. Kaneel was eeuwenlang een specerij die destijds alleen beschikbaar was voor de prominente mensen van de wereld.

Een belangrijk feit uit de geschiedenis van de specerij is dat de kaneelhandel tussen de 12e en 14e eeuw in handen was van de Venetianen, die hun netwerk van vazallen hadden die extreem hoge prijzen voor kaneel dicteerden. Toch nam de vraag naar kaneel niet af, en de door de Venetianen gecontroleerde handelsroutes en fabrieken gaven hen een monopolie. Maar niets duurt eeuwig. Toen betraden de Portugezen – Vasco da Gama – het historische toneel. Hij ontdekte de zeeweg naar India en… Ceylon in de Indische Oceaan. De Portugezen roken meteen een zakelijke kans en volgden de reiziger massaal naar het eiland. De daar gevestigde Venetianen kregen geen kans en de inboorlingen werden tot slaven gemaakt. In slechts één jaar werden meer dan 11 ton kaneel naar Lissabon geleverd.

De Nederlanders, die in 1640 de overheersing van de Portugezen doorbraken, maakten het het lokale volk niet gemakkelijker. Ze monopoliseerden de markt door het eerste internationale conglomeraat ter wereld op te richten – de Nederlandse Oost-Indische Compagnie. Na iets meer dan 150 jaar werden de Nederlanders door de Engelsen van de markt verdreven. Vanaf 1796 produceerden ze kaneel van iets mindere kwaliteit, maar in veel grotere hoeveelheden.

Kaneel vandaag

Tegenwoordig is kaneel een vast ingrediënt in bijna elke keuken. Maar waarom is deze specerij zo populair? In het verleden werd het gewaardeerd vanwege zijn mooie aroma en unieke smaak. Het werd ook als afrodisiacum gebruikt. Maar nu kennen we zijn eigenschappen volledig. Kaneel ondersteunt de soepele werking van het spijsverteringsstelsel en verlaagt bovendien het cholesterol- en bloedsuikerniveau. Kaneeloliën verlichten reumatische pijn en ondersteunen de strijd tegen verkoudheid. In de keuken wordt het gebruikt als specerij voor vlees of vis, en vaak is het een ingrediënt dat de smaak van alle desserts en zoetwaren versterkt.