• Voor wie is het FOODMAP-dieet geschikt?
• Wat zijn de verschillende fasen van het dieet?
• Het FODMAP-dieet heeft mij niet geholpen, waarom?
• Smartphone-app van de Monash University
• Samenvatting

Steeds meer mensen hebben darmproblemen, de kwaliteit van de diagnose van het prikkelbaredarmsyndroom is verbeterd. Een oplossing voor deze problemen is het FODMAP-dieet.

FODMAP-dieet – deze term werd voor het eerst gebruikt door Australische wetenschappers aan de Monash University. Zij ontdekten dat bepaalde specifieke koolhydraten symptomen van het prikkelbaredarmsyndroom (PDS of prikkelbaredarmsyndroom) kunnen veroorzaken. Darm Syndroom).

De naam is een afkorting van de beginletters van de afzonderlijke koolhydraatgroepen Oligosacchariden, Disacchariden, Monosacchariden en Polyolen evenals de fermentatienamen. Deze termen zijn van cruciaal belang, want bij dit dieet gaat het erom gemakkelijk fermenteerbare, slecht geabsorbeerde koolhydraten met een hoge osmotische druk te beperken of volledig uit te sluiten, waaronder fructose, lactose (melksuiker), fructanen, galactose en meervoudige alcoholen (inclusief zoetstoffen zoals sorbitol, mannitol, maltitol, xylitol). Deze koolhydraten passeren onveranderd via de mond, de slokdarm en de maag naar de dunne darm. Ze hebben sterke osmotische eigenschappen en leiden tot de ophoping van vloeistoffen in het lumen van de dunne darm. Dit veroorzaakt een versnelde darmmotiliteit, wat bij patiënten vaak tot diarree leidt. Vanuit de dunne darm komen ze in de dikke darm, waar ze bacteriële fermentatie ondergaan, waardoor grote hoeveelheden kooldioxide (CO ₂ ), methaan (CH ₄ ) en zelfs waterstofsulfide (H ₂ S) ontstaan. Bij patiënten uit dit zich in de vorm van een overmatig opgeblazen buik, die gedeeltelijk lijkt op die van een zwangere vrouw. Dit gaat vaak gepaard met pijn, ongemak, overmatige gasproductie, misselijkheid, de hierboven genoemde diarree of obstipatie.

Het dieet bestaat uit 3 fasen:

I-Eliminatiefase – 2-8 weken

II – Herintroductiefase – herintroductie van producten met een hoog FODMAP-gehalte om de mate van verdraagzaamheid van individuele producten te bepalen

Fase III individuele aanpassing van de voeding

Dit dieet moet onder strikte controle worden gevolgd, omdat mensen die het toepassen een lagere inname van vezels, calcium, ijzer en zink hebben.

Voor wie is het FOODMAP-dieet geschikt?

Het dieet wordt beschouwd als een effectieve methode voor de behandeling van de ziekte – het prikkelbare darm syndroom. Er wordt aangegeven dat het FODMAP-dieet tot 86% van de patiënten helpt. Het is echter belangrijk op te merken dat dit dieet het prikkelbare darm syndroom niet geneest, maar alleen de symptomen verlicht. Het wordt ook gebruikt bij bacteriële overgroei van de dunne darm (SIBO) en regelmatig optredende winderigheid, overmatige gasvorming, diarree of obstipatie.

Wat zijn de verschillende fasen van het dieet?

I – Eliminatiefase

Deze fase duurt 2–8 weken, totdat alle ongunstige symptomen van het prikkelbare darm syndroom verdwijnen en de gezondheid verbetert. Het gaat om het uitsluiten van alle producten met een hoog FODMAP-gehalte en het eten van producten met het zogenaamde toegestaan. Het dieet moet ondanks veel beperkingen gevarieerd zijn om geen tekorten aan voedingsstoffen te veroorzaken. Let echter op producten die als lactosearm zijn gemarkeerd, of op glutenvrije broden met het zogenaamde glutenvrije tarwe. Een glutenvrij dieet is vaak succesvol bij patiënten met het prikkelbare darm syndroom, maar het probleem is niet gluten, maar de fructanen die in granen voorkomen. Daarom is een glutenvrij dieet niet voldoende voor zieken.

In deze fase is het noodzakelijk om producten en niet alleen bepaalde suikers volledig uit te sluiten, omdat de meeste producten een mengsel zijn van verschillende snel fermenteerbare suikers.

Deze fase brengt veel patiënten verlichting na vele dagen van kwelling, daarom willen veel patiënten niet naar de volgende fase overgaan en zich blootstellen aan ongewenste symptomen. Deze fase kan echter niet worden verlengd vanwege de verstoring van de natuurlijke bacteriële flora van de "goede bacteriën", bovendien kan deze fase bij langdurig gebruik tot tekorten leiden. Ook is het dieet in deze fase uiterst moeizaam en moeilijk vol te houden. Fase twee kan frustrerend zijn, maar moet worden doorstaan.

Low-FODMAP - Producttabel:

II – herintroductiefase

Deze fase is uiterst individueel en hangt af van de levensstijl, het type IBS-symptomen, de product- en voedingsvoorkeuren en vooral van de reactie van het lichaam op afzonderlijke groepen FODMAP-producten. In dit stadium kunnen de symptomen opnieuw optreden.

De patiënt houdt zich nog steeds aan de principes van de eerste fase, maar introduceert in de eerste fase ook extra producten of productgroepen uit de lijst van "Verboden". Aan het begin worden producten gepresenteerd die slechts één soort suiker bevatten, bijvoorbeeld Mode, agavesiroop – fructose, gewone koemelk, gevolgd door melkproducten – lactose, zoete aardappel-mannitol, bosbessen – sorbitol. De verdraagzaamheid van een bepaalde suiker wordt enkele dagen getest, daarna wordt een bepaalde koolhydraat gestopt en de andere getest. Uiteindelijk worden producten met een mengsel van verschillende suikers gepresenteerd. Dit gebeurt om te achterhalen welke producten daadwerkelijk schadelijk zijn en om de lijst van toegestane producten uit te breiden. Bij het introduceren van een bepaald product moet de patiënt dit langzaam en geleidelijk doen, totdat hij producten buiten de toegestane lijst accepteert of niet en deze volledig uitsluit. Na het testen van één, enkele of een groep producten is het noodzakelijk deze volledig te stoppen, daarna de volgende groep te testen, enzovoort, tot het einde van fase II – herintroductie. In dit stadium mogen geen verdraagbare producten worden geïntroduceerd, omdat anders de "persoonlijke verdraagzaamheidsdrempel" kan worden overschreden en symptomen kunnen optreden die tot een verkeerde interpretatie van de situatie kunnen leiden.

In deze fase is het nuttig om een dagboek bij te houden waarin alle waargenomen reacties van het lichaam worden vastgelegd.

De tolerantie voor individuele producten binnen een bepaalde groep is verschillend. Als we bijvoorbeeld yoghurt niet verdragen, maar ons bijvoorbeeld na cottage cheese goed voelen, moet niet de hele groep worden uitgesloten, maar alleen yoghurt in de volgende fase.

Fase III individuele aanpassing van de voeding

De laatste fase is de prettigste fase, omdat deze bestaat uit het introduceren van producten in het basisdieet met een laag FODMAP-gehalte (fase I) die volgens de observaties uit fase II de patiënt geen schade toebrengen. Het is echter belangrijk om te bedenken dat een bepaald product op zichzelf misschien niet schadelijk is, maar dat meerdere producten van dit soort in één maaltijd wel symptomen kunnen veroorzaken. Daarom is het altijd belangrijk om matiging in acht te nemen bij het gebruik van producten, vooral die met een hoog FODMAP-gehalte.

Het FODMAP-dieet heeft mij niet geholpen, waarom?

Het FODMAP-dieet is een veeleisend dieet en vereist vooral in de introductiefase een hoge betrokkenheid van de patiënt bij de uitvoering. De patiënt moet de reacties van zijn lichaam zorgvuldig observeren. Daarom komen er vaak fouten voor. Hieronder vallen producten met een laag FODMAP-gehalte in te kleine hoeveelheden – sommige van deze producten kunnen in grotere hoeveelheden ongewenste symptomen veroorzaken. Hetzelfde geldt voor de combinatie van grote hoeveelheden van meerdere voedingsmiddelen met een laag FODMAP-gehalte in één maaltijd; niet letten op de aanwezigheid van FODMAP's in bewerkte producten; onvoldoende hoeveelheid vezels in de voeding – grote hoeveelheden kunnen de darm irriteren; stressvol leven en slechte, abnormale geesteshouding. Bovendien kan de darm geïrriteerd worden door andere producten die niet op de lijst van aanbevolen en niet-aanbevolen FODMAP-dieetproducten staan, zoals Koffie, gefrituurd en vet voedsel, alcohol, koolzuurhoudende dranken, scherpe kruiden, sterk bewerkte voedingsmiddelen, vooral die grote hoeveelheden transvetten bevatten. Een andere reden waarom een dieet niet werkt, kan een verkeerde diagnose zijn – het is mogelijk geen prikkelbare darm syndroom of SIBO. Ziekten die vergelijkbare symptomen veroorzaken zijn coeliakie, voedselintolerantie en Helicobacter pylori-infectie, inflammatoire darmziekten, de ziekte van Crohn, darmkanker en endometriose. Het kan echter ook zijn dat de patiënt tot het kleine percentage patiënten behoort bij wie dit dieet geen verbetering brengt.

Smartphone-app van de Monash University

Om patiënten het gebruik van het dieet te vergemakkelijken, hebben wetenschappers van de afdeling gastro-enterologie van de Monash University de FODMAP-app ontwikkeld [6]. Deze toont welke producten geschikt zijn voor patiënten en welke niet. Het bevat ook recepten voor low-FODMAP-maaltijden – met een laag gehalte aan licht fermenteerbare koolhydraten. Het wordt voortdurend bijgewerkt. En alle inkomsten vloeien terug in verder onderzoek naar de ontwikkeling van het FODMAP-dieet bij het prikkelbare darm syndroom. Deze applicatie is een uitbreiding van de hierboven weergegeven tabel.

Samenvatting

Het FODMAP-dieet is een voedingswijze die vooral mensen met het prikkelbare darm syndroom helpt. Het bestaat uit het uitsluiten van licht fermenteerbare, slecht geabsorbeerde koolhydraten met een hoge osmotische druk, waaronder fructose, lactose, fructanen, galactose en meervoudige alcoholen (bijv. sorbitol, mannitol, maltitol, xylitol). Het dieet bestaat uit drie fasen: eliminatie, herintroductie en een geïdealiseerde voedingsaanpassing. Vanwege de hoge complexiteit moet de uitvoering onder toezicht van een diëtist of arts plaatsvinden. Bij het aanpassen aan de regels van het dieet kan een speciaal door de makers van dit dieet ontwikkelde applicatie helpen – de FODMAP-app